Բարև՛ իմ քաջ հայորդի,իմ եղբայր,հա՜յ զինվորս...

Բարև՛ իմ քաջ հայորդի,իմ եղբայր,հա՜յ զինվորս...
Ամեն Աստծո լույսին, երբ հայացքս մրաչ սարն ի վեր է վազում,
Մասյաց գագաթներին ձյունոտ քո սեգ կերպարն,
Ի՛մ քաջ,ծածանում եմ հանց դրոշ, ու սփռում երկնով մեկ գոյդ արծիվհայաց,
Վեհանում եմ այդժամ և լցվում ափեափ հայ լինելու բախտիս ամպոտ հպարտությամբ...
Հպարտությամբ, իմ հայ զինվոր, հայրենյաց վեհ պաշտպան,
Քո կամքի ու ոգու անսասան ամրության, հայոց ծովեծով անափ,
Հաղթական ոգու մասիսականչով:
Եվ երբ իջնում է հայոց լեռներին հայաբույր երեկոն,
Եվ հորիզոններով մեկ սփռվում է անդորր խաղաղության լուրթը զուլալ,
Ես հայացքով կտրում եմ լեռ ու դաշտ,
Եվ հոգու երրորդ աչքով հասնում եմ քեզ,
Քեզ ,իմ զինվոր,որ խրամատում կանգնած ես զգոն,
Ուր քո մշտաներկա գոյության դիմաց կծկվում է թշնամին...
Դու հայրենի հողի սրբասուրբ պահպանության մեր առհավատչյան,
Հավատում եմ Քեզ, ոգուդ անկոտրում վեհությանն ու կամքիդ աներեր,
Բազկիդ ուժին,որ կրում է խաչ պատերազմին՝ որպես կուռ վահան,և գոյիդ,
Ո՜վ հայ քաջ,արծվասիրտ հերոս,զարմից Սասնա անհաղթ քաջաց,
Եվ լցված եմ արյամբ ինձ ու քեզ կապող եռատառ կոչումով՝ՀԱՅ,
Եվ այս հողին արմատով ընձյուղված հայ լինելու բախտիս անպարտելի,
Հաղթաբույր հպարտությամբ:
Արդ կտրելով տարածությունները բոլոր և ժամանակների ընթացքը խելահեղ՝ Խրամատներում մթին, պատնեշներից անդին գրկում եմ քեզ ՝ քրոջական սրտի քնքշաշշուկ աղոթքի բառերով...
Թող եղիցի անդորր խաղաղություն այսու և հար,
Եվ Տերն օրհնե առաքելությունդ Քաջի,
Հայոց երկնակամարի խաղաղ օրերի մշտարթուն պահապան,
Եվ վերադարձդ հաղթական,
Իմ ԶԻՆՎՈՐ, ԵՂԲԱՅՐՍ, ԻՄ ՀԱՅ...

Բարի ողջույններով՝

Քո ՈԳԵՔՈՒՅՐն եմ ՀԱՅ...
Մարինա Գևորգյան